Voordat een voertuig op de Europese markt verkocht mag worden, moet het een reeks tests en inspecties, waaronder emissietesten, doorstaan om te bewijzen dat het voertuig aan de wet voldoet. Sinds 1992 is de maximale hoeveelheid vervuilende stoffen door de regelgeving van de Europese Unie (in de volksmond beter bekend als de Euronorm) gestaag gedaald. In 2009 heeft de Euro 5-norm ervoor gezorgd dat de toegestane hoeveelheid NOx-emissies door dieselvoertuigen drastisch werd verlaagd. Vanaf september 2014 legde de Euro 6-norm nóg strengere NOx-normen op. . Tot 2017 werden de emissietests in Europa nog uitgevoerd in een laboratorium en niet op de weg. De sjoemelsoftware kon onderscheid kunnen maken tussen een testomgeving en het rijden op de weg. Dit betekende dat hoewel deze voertuigen emissietests doorstonden, ze veel hogere NOx-niveaus zouden produceren dan wettelijk is toegestaan wanneer ze op de weg rijden.

Wat is NOx?
NOx bestaat uit stikstofoxide en stikstofdioxide. Deze gassen zijn een belangrijke bron van luchtvervuiling die bijdragen aan de vorming van smog, zure regen en aan de opwarming van de aarde. De schade aan de ozonlaag die wordt veroorzaakt door NOx is vergelijkbaar met die van chloorfluorkoolstoffen (CFK’s). NOx irriteert de luchtwegen en veroorzaakt ademhalingsproblemen zoals astma, hoesten, verkoudheid en bronchitis. Met name kinderen zijn gevoelig voor de schadelijke effecten van NOx.

De kosten van vervuiling
Vervuiling door het verkeer – waar ook NOx aan bijdraagt – kost Europeanen naar schatting 60 miljard euro per jaar aan gezondheidszorg en is verantwoordelijk voor duizenden vroegtijdige sterfgevallen per jaar.